Astronomia 6/2021 (108) czerwiec

Gwiazdy można nazywać na przeróżne sposoby, uwydatniając jakąś ich cechę. Jako kosmiczne latarnie nie tylko rozświetlają mroki wszechświata, ale i stanowią jedyne drogowskazy dla przemierzających pustkę kosmosu. W ich wnętrzach czają się gigantyczne reaktory, nieustannie produkujące energię, którą przekazują swojemu otoczeniu. Bez nich nie byłoby nas, bowiem zdecydowana większość energii zmagazynowanej na Ziemi pochodzi ze Słońca. Więcej o sercach Wszechświata w artykule Jerzego Konarskiego.

Stratygrafia księżycowa

Począwszy od 1964 roku, spora część Księżyca została sfotografowana przez różne sondy, które przeleciały, wylądowały bądź też rozbiły się o jego powierzchnię. Część należała do Amerykanów, część do Rosjan, ale ostatnio w tym gronie pojawili się też Chińczycy i Hindusi. Zdjęcia te zawierają całą masę nieznanych wcześniej szczegółów, niewidocznych przez ziemskie teleskopy. Różnorodność kraterów na powierzchni Srebrnego Globu oczarowała niejednego i do dzisiaj wielu z nas z ciekawością spogląda na naszego najbliższego sąsiada. Większość obserwatorów skupia się jednak tylko na kształtach, nie zastanawiając się w ogóle nad równie ciekawymi aspektami geologii księżycowej. Więcej w artykule Macieja Drawsa.

Metamorfozy Słońca

Aktywność gwiazdy centralnej Układu Słonecznego w dość regularny sposób zmienia się w trakcie trwających 11 lat cykli. Zmiany, jakie obserwuje się wówczas na Słońcu to przede wszystkim rosnąca lub malejąca liczba plam słonecznych – ciemniejszych obszarów na powierzchni Słońca, które charakteryzuje silne pole magnetyczne i temperatura niższa w stosunku do reszty słonecznej powierzchni. Więcej o metamorfozie Słońca i cyklach słonecznych w artykule Dominiki Jasińskiej.

Trójkąt Letni

Na przełomie wiosny i lata przyjrzymy się asteryzmom naszego letniego nieba, które odnaleźć można w granicach lub w pobliżu gwiezdnego symbolu tej pory roku – Trójkąta Letniego. Z nielicznymi wyjątkami są to niedostrzegalne gołym okiem, charakterystycznych kształtów układy gwiazd o niewielkich jasnościach, w celu ich zaobserwowania wymagające niekiedy nawet dość dużych teleskopów lub długo naświetlanych fotografii. W naszych szerokościach geograficznych obserwacja tych najsłabszych może być wręcz niemożliwa w okresie od 3–5 tygodni przed i po przypadającym 21 czerwca letnim przesileniu z powodu zbyt jasnego w tym czasie nieba. Więcej o Trójkącie Letnim w Kalejdoskopie Jana Desselbergera.

• Parker Solar Probe // Zespół Kosmonauta.net
• Okno na wszechświat – Serca Wszechświata // Jerzy Konarski
• Tiangong – pierwszy moduł na orbicie // Dominika Jasińska
• Stratygrafia księżycowa // Maciej Draws
• Metamorfozy Słońca – czym jest cykl słoneczny? // Dominika Jasińska
• Trójkąt Letni – gwiezdny kalejdoskop BIS // Jan Desselberger
• Wieści ze świata astronomii i astronautyki // Kosmonauta.net
• Kalendarium czerwiec // Dominika Jasińska
• Obserwujemy planety // Gabriel Murawski
• Luna naszą przewodniczką // Damian Demendecki, Mariusz Kulma
• Niebo poranne/niebo wieczorne
• Kalendarz astronomiczny // Gabriel Murawski, Mariusz Kulma
• Efemerydy gwiazd zmiennych // Gabriel Murawski
• Ciekawe obiekty mgławicowe // Piotr Guzik
• Aktualności ze świata komet // Piotr Guzik
• BIBLIOTECZKA: Pozaziemskie. Pierwsze ślady życia rozumnego poza Ziemią.
• FILM/KINO: SPACE SWEEPERS – ciężkie jest życie w stanie nieważkości // Tomasz Wiśniewski
• GRALNIA: OBSERVATION – interaktywna opowieść  // Tomasz Wiśniewski
• Otwarty Konkurs Astrofotograficzny im. Heńka Kowalewskiego. Wyniki marzec 2021.